Kan Bağsızlığı

Vampir

Zamanın ötesinde ya da gerisinde, belki de tam içinde. Başlangıcı ve sonu belli olmayan bir kısır döngünün içerisine hapsolmuştu. Ya da kaybolmuştu. Gözlerinden akan oluk oluk damlalar, ardında izler bırakıyordu vaziyetin ciddiyetini yadsırcasına. Tuzlu damlalar rüzgardan kurumaya yüz tutmuş dudaklarını ıslatıyor ve canını acıtıyordu kadının. Gözleri önüne düşmüş sarı saçları, az önce yağan yağmur sebebiyle ıpıslaklardı. Dar kıyafetleri ıslanmaktan dolayı daha da bir yapışmıştı kadına ve vücudunu buz kütlesi haline getirmişti. Yine de kalkmıyordu. Saatten habersiz, orada ne kadardır o vaziyette durduğundan habersiz bekliyor, bekliyordu... Gelecekti çünkü. Gelmeliydi! Onlar kardeşti, aynı anneden babadan olmasalar da kardeşlerdi. Senelerce aynı evde yaşamışlar, birbirlerine destek olmuşlar, her kardeş gibi yeri gelince didişmişlerdi. Ianthina saatlerce onun omuzunda ağlamıştı mesela. Ateşler içinde yatarken üvey annesi yerine o vardı yanında. Okulda üst sınıflardan biri bulaştığında yine o. Her şeyiydi "o" kadının. Şimdi ise avaz avaz bağıran acı çeken bir kalbi vardı. Belki de bu ıstırabı söndürmek uğruna kaçmıyordu rahmetten. Derisini delip geçmeyecekti ya... Onu bu kötü düşüncelerden bir nebze kurtarır, temizlerdi belki.

Kendini öldürmeli miydi? Gerçekten onun yerinde bir başkası olsa yapar mıydı bunu? Avcı olan birinin vampire dönüştürülmesi neden bu kadar tantana yaratıyordu? Vampir olmayı o seçmemişti. Hatta ve hatta sırf bu avcı olma meselesi yüzünden şu an bu bedene mahkumdu. Kimse onu suçlayamazdı. Hiçkimse! Avcı bir ailenin pasif, kırılgan kızı konumundayken; insanları kontrol altına alabilen güçlü, çevik, hızlı ve nüfuzlu biri haline gelmişti. Ama ailesi ona sırt çevirmişti. Hatta öyle ki buldukları yerde canını alacaklarına emindi. Bir ağabey gerçekten gözünden sakındığı kız kardeşine kıyabilir miydi? Kazığı hiç tereddüt etmeden sokabilir miydi göğsüne? Geri planda dalgaların kırılarak kayaları oyuşu ve rüzgarın uğultusu duyuluyordu. Kadın sigarasından derin bir nefes çekti. Ciğerlerine zerk eden zehri, dudaklarının arasından usul usul geri verdi atmosfere. Kafasında birbiriyle çarpışan fikirlerin etkisiyle boğuluyormuş gibi oluyordu. Olanca hızı ile sağa sola salladı başını. Sanki beynine üşüşen fikirlerden kendini kurtarabilirmiş gibi... Avcı bir aileden geldiğine lanet okudu. Sıradan bir ailenin ferdi olsaydı durum bu kadar karmaşık olmayacaktı büyük ihtimalle. Ama zamanı geri almaya bir vampirin bile gücü yetmiyordu.Belli belirsiz bir gülümseme dudaklarına çarpıp gitti. Sahi gülmeyi unutmuştu. Şöyle herkesi büyüleyen gülümsemesini. Çoğu zaman insanlara bir şeyler yaptırmak için kullandığı silahını.

Sigara kendini rüzgara armağan ederken kusursuz vücudunu geriye doğru bıraktı. Kumlara boylu boyunca uzanmıştı. Yukarıda kapkaranlık bir gök kubbesi bir kavis çiziyordu. Karanlıkları sayısız galaksi bekliyordu sanki... Gözlerini dolup taşan ışığa- kendini bahşeden kutup yıldızı-sersemleten gök yüzüne daha çok doyması için ,yaşamak için gerekli olan birçok şeyden yoksun bırakıyordu kendini. Mesela ' kaçmak ' gibi.